De combinatie van Theo Barkel en Johan Klein Haneveld is er een om te zoenen! Niet alleen op hun eigen houtje zijn ze hele leuke schrijvers, maar samen lijken ze meteen nog een maatje groter te worden. Het is dus een plezier weer een van hun samenwerkingen voor me te hebben. Eigenlijk had ik het allang gelezen, maar het kwam er maar niet van de recensie zelf te schrijven. Er waren een aantal boeken en tijdschriften die eerst aan de beurt waren. Ik was aardig voorop geraakt met lezen, met als logisch resultaat... achterop geraakt met schrijven. Gelukkig maak ik altijd redelijke wat aantekening tijdens het lezen, dus kwam ik er deze keer toch ook weer uit.
De opdracht voor in het boek vond ik ontroerend mooi! “Voor Tais Teng en Jaap Boekestein. Voor het geven van het perfecte voorbeeld”. Een mooiere dank kan je je als mens amper voorstellen!!!
Waar gaat het over? Het ruimte- en kolonisatie schip Andre Kuipers (alweer een leuke geste aan een van onze beroemdste ruimtevaarders) is tien jaar onderweg geweest naar Teegardens Ster. De bemanning is al ontwaakt uit hun diepslaap toen ze bij Teegarden-C aankwamen. De roerige atmosfeer, dat eruit zag als een klodder slagroom op een taart, toont weinig van de planeet zelf. Metingen bevestigden het op aarde reeds vastgesteld vermoedelijke zuurstofgehalte, de atmosfeer was geschikt en voor aardbewoners en de wereld heeft een gemiddelde subtropische temperatuur. Het was tijd om in een omloopbaan te gaan om nog veel meer metingen te doen. Het ‘Doornroosje’-segment van het ruimteschip zou losgekoppeld worden om in de omloopbaan achter te blijven, waarna de rest van de Andre Kuipers zou landen en verder onderzoek doen naar de omstandigheden op Teegarden-C. In het ‘Doornroosje’-segment, lagen nog eens vijfduizend kolonisten in een diepe droomloze slaap, wachtend op het moment dat ze gewekt zouden gaan worden.
Op het moment dat het ‘Doornroosje’-segment losgekoppeld is, gaat het behoorlijk mis. Op de planeet, ongezien en onopgemerkt, zijn levende wezens aanwezig, die met hun toverkrachten de gebeurtenissen aan boord van de Andre Kuipers kunnen manipuleren en het ruimteschip zodanig kunnen besturen, dat het in een zwaartekrachtput terecht komt en vervolgens neerstort op de planeet. De bemanning, overgestapt in de reddingssloepen, raken verspreid over de wereld. Het is zaak elkaar weer te vinden en een manier te zoeken om weer van Teegarden-C af te komen. Maar… zo ver is het nog lang niet. De natuurlijke bewoners, een soort van sprinkhanen én tovenaars, zijn er ook nog.
Een prachtig avontuur ontvouwt zich en het blijkt een leuke mix van spanning en ontspanning, actie en reactie, SF en Fantasy te zijn. Wat me vooral verbaasde is dat die combinatie van Sciencefiction en Fantasy hier zo goed werkt. Zo’n genremix is normaal gesproken ontzettend moeilijk en uitermate lastig te realiseren, maar Johan Klein Haneveld en Theo Barkel zijn er heel erg goed in geslaagd om het niet alleen te laten werken, maar ook geloofwaardig te houden. Alle lof daarvoor.
Ik heb me met De Anti-Materie Tovenaars uitermate geamuseerd. Ik kon er niet precies een vergelijkende schrijver uit de jaren zeventig/tachtig van de vorige eeuw aanhangen, maar als ik er toch een zou moeten aan wijzen, dan zou het waarschijnlijk toch Lin Carter geworden zijn, denk ik. Die sfeer heeft het echt wel! Heel erg leuk gedaan.
Het zou me absoluut niet verwonderen als er in de toekomst nog eens een vervolg op De Anti-Materie Tovenaars zou komen. Als ik me niet vergis is, dan is de basis er alvast voor gelegd. Wel… van mij mag het!!!