Hans Christian Andersen

Geboren te Odense op het eiland Funen. Groeide op in de achterbuurten van de stad. Ondanks zijn geringe afkomst kwam Andersen in contact met de burgerij van Kopenhagen, werd hij een vertrouwde gast op de grote Deense landgoederen en in de paleizen van koningen en prinsen door heel Europa. Zijn relatie met andere Europese kunstenaars, geleerden en het volledige cultuurgebeuren van Europa in die dagen was een grote inspiratiebron voor hem. De moderne uitgaven van zijn correspondentie en dagboeken geven een uitgebreide kijk op zijn leven en zijn complexe persoonlijkheid. Andersens sprookjes en vertellingen - totaal ongeveer 190, geschreven tussen 1835 en 1872 -, richten zich zowel op volwassen lezers als op kinderen en zijn qua stijl en thematiek zeer origineel. Ofschoon Andersen zijn wortels heeft in de Romantiek is hij een moderne geest. Juist in zijn eigen tijd. Dit dankt hij onder meer aan zijn sociale ervaringen, zijn psychologisch inzicht, het geloof in de vooruitgang en de industriele ontwikkeling. De bijzondere kwaliteit van zijn sprookjes ligt in de beheerste combinatie van poëzie, fantasie en alledaagse werkelijkheid. Veel vertellingen van Andersen zijn een mix van dagelijkse beslommeringen en fantasie. Aan dieren, maar vaak ook aan levenloze dingen worden menselijke (volwassen) eigenschappen toegekend. Dit maakt sommige sprookjes wat minder geschikt voor kleuters omdat de fantasie wordt overvleugeld door ‘grote mensen zaken’. Bij de diverse verhalen van H.C.Andersen in de verhalendatabank wordt over het algemeen een leeftijd indicatie van boven 7 jaar gegeven. Gestorven te Kopenhagen aan de gevolgen van een val uit zijn bed in 1872. Zijn lichaam werd bijgezet op Assistens Kirkegård in Kopenhagen.